PROCEDURY ZAKŁADANIA NIEBIESKIEJ KARTY

 

NIEBIESKA KARTA została opracowana przez państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i ma na celu:

- zwiększenie bezpieczeństwa ofiar przemocy domowej,

- rozwijanie zdolności samoobrony przed przemocą,

- tworzenie lokalnych koalicji na rzecz przeciwdziałania przemocy.

 

NIEBIESKA KARTA służy:

- dokumentowaniu faktów związanych z przemocą w danej rodzinie,

- ocenie zagrożenia dalsza przemocą,

- przygotowaniu skutecznego planu pomocy osobie poszkodowanej,

- jako dowód w sprawach sądowych,

- usprawnianiu procedur działania w sprawach dotyczących przemocy,

- poszerzaniu wiedzy dotyczącej zjawiska przemocy.

 

Jak przedszkole działa w sytuacji przemocy wobec dziecka?

Zgodnie przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury "Niebieskie Karty" oraz wzorów formularzy "Niebieska Karta" (Dz.U. Nr 209, poz. 1245), przedszkole ma obowiązek uruchomić procedurę "Niebieskiej Karty", jeśli zaistniało podejrzenie stosowania wobec dziecka przemocy domowej. Informacja o uruchomieniu tej procedury musi w ciągu 7 dni trafić do przewodniczącego gminnego zespołu interdyscyplinarnego. Wszczęcie procedury odbywa się przez wypełnienie przez uprawnioną osobę (m.in. nauczyciela) formularza "Niebieska Karta – A". Następnie osoba doznająca przemocy otrzyma Niebieską Kartę B, w której zawarte są informacje prawne i praktyczne w sprawie uruchomionej procedury.

 

W ramach procedury w skład zespołu interdyscyplinarnego oraz grupy roboczej wchodzi przedstawiciel oświaty. Do jego zadań – w przypadku podejrzenia przemocy w rodzinie - należy m. in.:

1. udzielanie kompleksowych informacji o:

- możliwościach uzyskania pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie;

- możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie;

2. prowadzenie rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informowanie tych osób o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych;

3. diagnozowanie sytuacji i potrzeb osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w tym w szczególności wobec dzieci;

4. udzielanie kompleksowych informacji rodzicowi, opiekunowi prawnemu, faktycznemu lub osobie najbliższej o możliwościach pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej oraz wsparcia rodzinie, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie.

 

W przypadku podejrzenia stosowania przemocy w rodzinie, działania podejmuje się w obecności rodzica, opiekuna prawnego lub faktycznego. Jeżeli osobami podejrzanymi są rodzice, opiekunowie prawni lub faktyczni, działania z udziałem dziecka przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej. 

 

Grupa Robocza po zapoznaniu się z informacjami zawartymi w Karcie A oraz tymi zebranymi                 w środowisku domowym, zaprosi osobę doznającą przemocy na spotkanie. Powinno się ono odbyć         w terminie od 7 do 30 dni od zgłoszenia/interwencji. Zorganizowane zostanie w siedzibie Zespołu Interdyscyplinarnego lub - w sytuacji choroby - miejscu dogodnym dla osoby pokrzywdzonej. Podczas spotkania wypisana zostanie Niebieska Karta C, na której znajdzie się indywidualny plan pomocy, uwzględniający potrzeby osoby, wobec której stosowana jest przemoc.

 

Grupa robocza wezwie do siebie osobę dokonującą przemocy. Celem spotkania jest przekonanie oprawcy do zaprzestania stosowania przemocy i poznanie jego potrzeb. Przebieg spotkania zostanie spisany w Niebieskiej Karcie D.

 

Kolejnym krokiem jest wprowadzenie stworzonego przez Grupę Roboczą planu pracy w życie. 

 

Działania mogą obejmować:

• pracę socjalną,
• konsultacje psychologiczne,
• udział w grupie wsparcia dla osób doznających przemocy,
• powiadomienie sądu,
• objęcie dzieci opieką pedagogiczno-psychologiczną.

 

Poza tym, członkowie zespołu będą monitorowali środowisko domowe osoby doznającej przemocy domowej.

 

Zakończenie procedury następuje zazwyczaj po kilku miesiącach od jej rozpoczęcia. Niestety, w niektórych rodzinach przemoc trwa latami - wówczas procedura Niebieskiej Karty trwa znacznie dłużej.

 

W prawie nie ma określonego okresu czasu, przez który procedura musi być wykonywana. Niektóre gminy same narzuciły sobie przepisy w tej kwestii. Zwyczajowo, cała procedura trwa około 3 miesięcy.

 

Główną konsekwencją założenia Niebieskiej Karty jest podjęcie działań wobec osoby, stosującej przemoc w rodzinie. Ponadto wszyscy członkowie rodziny mogą liczyć na pomoc psychologiczną,          a odpowiednie służby będą monitorowały sytuację  w środowisku domowym.

 

Podstawa prawna

• Ustawa z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88, poz. 553 ze zm.) - art. 115 § 11.
• Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. 2005 r. nr 180, poz. 1493 ze zm.) - art. 9d, art. 12 ust. 1.
• Rozporządzenie Rady Ministrów z 13 września 2011 r. w sprawie procedury „Niebieskiej Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz.U. 2011 nr 209, poz. 1245) - §2 ust. 1, §7, §10 ust. 2, §15.