1. Podchody!

Zapewne każdy z nas miał w przeszłości okazję brać udział w tej fascynującej zabawie. Dlatego warto zorganizować takie podchody w domu, bazując na własnym doświadczeniu. Wystarczy rozmieścić wskazówki po całym mieszkaniu i pozwolić dziecku podążać ich śladem. Doskonale sprawdzą się tu koperty, w których można ukryć zagadki czy dodatkowe zadania, za których wykonanie – dziecko otrzymuje kolejną wskazówkę. Taka zabawa to świetny trening spostrzegawczości oraz koncentracji uwagi. Dobrą alternatywą dla podchodów jest też zostawianie za sobą śladów na spacerze. Układanie strzałek z kamyków lub suchych patyków, czy ich rysowanie. Pobudzamy przy tym procesy poznawcze, rozwijamy kreatywność. Na końcu stworzonej przez nas drogi, można po prostu narysować radosną buzię czy napisać coś miłego. Dzięki temu świetnie się bawimy, a inni – zaciekawieni, z chęcią korzystają z naszej trasy.

 

2. Rodzinna gra planszowa!

Czego potrzebujemy? Tak naprawdę wszystko zależy od pomysłu. Może to być karton, brystol czy duży arkusz papieru. Jeśli dysponujemy większą przestrzenią, możemy przenieś planszę na podłogę, a sami stanowić pionki w grze. Wystarczy stworzyć pola i nieco je urozmaicić. Jeśli tworzymy grę w wersji papierowej, możemy wykorzystać farby, kredki, pisaki. Gdy w wersji „przestrzennej”, pola mogą stanowić kolorowe kartki rozłożone po pokoju. Warto wykonać stacje z różnymi pytania lub wyzwaniami. Dobrze, by o kolejności rzutu kostką decydowała rozgrywka typu „papier-kamień-nożyce”. Dzięki temu unikamy faworyzowania najmłodszych graczy. Jest to ważne, gdyż pomaga dzieciom oswoić się z ewentualną porażką i uczy zdrowej rywalizacji. Szlifuje to kompetencje emocjonalne oraz społeczne. Co z kolei niesie wiele korzyści dla zawieranych przez dzieci relacji. Zatem: ustalamy zasady, wyznaczamy kolejność rzutu kostką i… Do dzieła! Świetna zabawa gwarantowana!

 

3. Kreda w dłoń!

Z sentymentem patrzy się na tzw. „klasy” mijane na chodnikach. Choć przyznać trzeba, że widuje się je bardzo rzadko. A szkoda! Bo to wspaniała zabawa dla młodszych, jak i starszych dzieci. Tutaj także uczymy się postępowania według zasad, czekania na swoją kolej. Przy tym trenując balans oraz równowagę. Proszę mi wierzyć, dzieci będą zachwycone, taką formą wspólnej aktywności ruchowej! Jest to też dobra okazja do opowiadania o tym, w co my bawiliśmy się, będąc w wieku naszych pociech. A takie rozmowy są szczególnie ważne. Zarówno dla naszej relacji, jak i rozwoju dziecka. Kiedy już kreda znajdzie się w naszych dłoniach, możemy wyczarować, co tylko nam przyjdzie do głowy. Kolorowe kwiaty na betonowym chodniku? Ryby pływające pod blokiem? A może wielki dinozaur grający na gitarze? Ogranicza nas jedynie wyobraźnia! Dajmy się ponieść i pozwólmy dziecku ukrytemu w nas, dojść do głosu. Bo kto powiedział, że świętować mają tylko najmłodsi? ☺

 

Życzę udanej zabawy!

 

Przygotowała: Anna Pasikowska - psycholog